در دو روز عمر کوته سخت جانی کرده ام
با همه نا مهربانان مهربانی کرده ام
همدلی هم آشیانی هم زبانی کرده ام.....
بعد از این بر چرخ بازیگر امیدم نیست نیست
آن سرانجامی که بخشاید نویدم نیست نیست
هدیه از ایام جز موی سپیدم نیست نیست.....
من نه هرگز شکوه ای از روزگاران کرده ام
نه شکایت از دو نگی های یاران کرده ام......
گر چه شکوه بر لبانم
میفشارد استخوانم..........