سیامک
مرد 45 ساله از ایران ، تهرانمسافرم از دیار نور و افتاب اومدم توی سرزمین تاریکی و شب مسافرم مسیرم روبه نور و خداست کولبارم خالی نه پر از خاطرهاست دو سه خطی شعر دارم برای تنهایی ادمها دیروز بود که رسیدم امروز هستم و فردا حتما خواهم رفت پرنده رفتنیست پرواز را بخاطر بسپار
- نرم افزار
- کارمند
- ورزش و مطالعه
- فوتبال ، کشتی ، شعر