خدایا هیچ وقت مرا نبخـــــــــــش .....

 

خدایا چه کردم؟؟

                       چه با مهربانم کردم؟

                                                هیچ وقت مرا نبخـــــــــــش ...حتی اگر او مرا ببخشد...

قلبم مثل یک تکه یخ است

                                  نه ..... مثل آتش

  آه ه ه....

            
 با تمام وجود می تپد با آتش خاطراتش

                                                             می ایستد به یاد روز های بدون او....

چگونه میتوانم به زبان آرم....روز های بدون حضور او..............

من به او بد کردم...

آری طاقت اشک هایش را ندارم

                                قلبم تیر می کشد...

                                                         چه با خود می کنم؟...

                                                                                     چه با او می کنم؟...

با خود نیز غریبه شدم...

دلم انگار از سنگ شده است...

خدایا سیل اشکی که بر جوهر احساسم می چکد چیست؟

                نمی دانم چه چیزی جز عشق است؟

                                                نمی دانم چه چیزی است به جز دوست داشتن؟

نمی دانم چه طلسمی تمام زندگی و وجودم را در بر گرفته

چرا خیلی وقت است از آینه ها گریزانم/؟

                       با تمام وجوووود می خواهم ناله کنم....

 نالــه ای در سکوت شب....

                                  سکوتش را میشکنم....

                                                     تا آسمـــــــــــــان

در بازی عشق باختم...

                               آری او بود که عاشق واقعی بود

من هیچوقت از دوست داشتن بویی نبرده بودم

          حال من ماندم و این دل شرمنده

                                              من ماندم و این اشکای بی صدا

                                                                      من ماندم و روز های بی حضور عشق...

چه معصومانه رفت...

                            بدون اصرار و تمنا...

  ولی با کوله باری از غم

                                 کوله باری بر روی کوه غمش

                                                تمام غم های دنیا در قلب کوچک مهربانش...

دلم پر است...

                        آن قدر که قد وسعت هفت آسمانت حرف برای گفتن دارم....

چه قدر دلم میخواست میتوانستم با نوازش هایم آرامش کنم....

        با حرف هایم...

ولی من لیاقت هیچ یک از خوبی های او را نداشتم     

                                                           دیگر حرف هایم.نوازش هایم...او را آرام نمی کند....

                                                                        بر دلش مرحمی نیست....

                             زخمی است بر       ت ک ه های   دلــــــش...

خدایا

      می سپارمش به تو

                             خودت مواظب قلب کوچک پر غمش باش...

                                                                                 زود می شکند...

                             حتـــــی

                                       از طرف خدا...........

    شرمنده ام

        شرمنده ی قلبـــــــــــم

                                 شرمنده ی او

                                               شرمنده ی تمام عالم

                                                                شرمنده ی عـــشــق