گنه کردم گناهی پر ز لذت
کنار پیکری لرزان و مدهوش
خداوندا چه می دانم چه کردم
در آن خلوتگه تاریک و خاموش
در آن خلوتگه تاریک و خاموش
نگه کردم بچشم پر ز رازش
دلم در سینه بی تابانه لرزید
ز خواهش های چشم پر نیازش
در آن خلوتگه تاریک و خاموش
پریشان در کنار او نشستم
لبش بر روی لب هایم هوس ریخت
زاندوه دل دیوانه رستم
فرو خواندم بگوشش قصه عشق:
ترا می خواهم ای جانانه من
ترا می خواهم ای آغوش جانبخش
ترا ای عاشق دیوانه من
هوس در دیدگانش شعله افروخت
شراب سرخ در پیمانه رقصید
تن من در میان بستر نرم
بروی سینه اش مستانه لرزید
گنه کردم گناهی پر ز لذت
در آغوشی که گرم و آتشین بود
گنه کردم میان بازوانی
که داغ و کینه جوی و آهنین بود
سلام ای مهربان پروردگار پاک بی همتا
خدایا جز تو آیا مهربانی هست؟
گرچه پیمان خودم را با تو بشکستم
نمی شد باورم ام، چه زیبا باز من را سوی خود خواندی
عزیزا، من گمان کردم که دیگر راه برگشتی برایم نیست
خداوندا مرا البته می بخشی
گمان کردم به جرم غفلت از تو
مرا راندی و در را پشت سر بستی
حبیبا، باورش سخت است
اما تو مرا اینک برای آشتی خواندی؟؟!!
به پاس آشتی با تو، اینک
من خدایا عهد می بندم
از این پس بی شکایت، دوست خواهم داشت
بی توقع، مهر می ورزم
خدایا سینه ام را رحمت پاک گشایش، مرحمت فرما
به لب هایم، تبسم را
به چشمم، نور پاکت را
به قلبم، مهرورزی را
خداوندا، بلندای دعایت را عطایم کن
تو معشوق همه عالم
از این پس، عاشقی را، پیشه ام فرما
خدایا راستش من آدمیزادم
گاه گاهی گر گناهی می کنم طغیان مپندارش
کریما من گناهی بنده ای کردم
و تو بخشایشی جنس خدا
آیا امید بخششم، بی جاست؟
سلام
ممنون از لطفت
حتما از شعر های که می فرستی استفاده خواهم کرد
بازم بیا
منتظرم
خدایا دستم به آسمان نمی رسد...
اما تو که دستت به زمین می رسد...
بلــــندم کن.