کلبه عشاق

آدما رسمشونه پایبند دلدار نمیشن،خوب گرفتار میکنن،آدما رسمشونه شاخه به شاخه میپرن،دل رو بیمار میکنن اما پرستار نمیشن.

کلبه عشاق

آدما رسمشونه پایبند دلدار نمیشن،خوب گرفتار میکنن،آدما رسمشونه شاخه به شاخه میپرن،دل رو بیمار میکنن اما پرستار نمیشن.

من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا


من ندارم تاب درد اشتیاق عالمی مشتاق وصل و من فراق


ابر میبارد و من میشوم از یار جدا


چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا


ابر و باران و من و یار ستاده به وداع


من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا


من که یکبار به وصلت نرسیدم همه عمر


چون توانم که شوم از تو به یکبار جدا



نظرات 1 + ارسال نظر
ایلیا چهارشنبه 13 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 10:54

تنکس......

به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن لبها
در زمان گریستن قلبها
و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی
و چه دشوار و طاقت فرساست
گذراندن روزهای تنهایی
در حالی که تظاهر می کنی هیچ چیز
برایت اهمیت ندارد
اما چه شیرین است در خاموشی و خلوت
به حال خود گریستن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد