تو رو از خاطرم برده تب تلخ فراموشی

تو رو از خاطرم برده تب تلخ فراموشی

دارم خو می کنم با این فراموشی و خاموشی

چرا چشم دلم کوره ؟عصای رفتنم سسته؟

کدوم موج پریشونی تو رو از ذهن من شسته؟

خدایا فاصله ات تا من خودت گفتی که کوتاهه

از اینجا که من ایستادم چقدر تا اسمون راهه

من از تکرار بیزارم از این لبخند پژمرده

از این احساس یأسی که تو رو از خاطرم برده

به تاریکی گرفتارم شبم گم کرده مهتابو

بگیر از چشمای کورم عذاب کهنه خوابو

چرا گریه م نمیگیره مگه قلب من از سنگه؟

خدایا من کجا میرم؟کجای جاده دلتنگه؟

میخوام عاشق بشم اما تب دنیا نمیذاره

سر راه بهشت من درخت سیب میکاره