کلبه عشاق

آدما رسمشونه پایبند دلدار نمیشن،خوب گرفتار میکنن،آدما رسمشونه شاخه به شاخه میپرن،دل رو بیمار میکنن اما پرستار نمیشن.

کلبه عشاق

آدما رسمشونه پایبند دلدار نمیشن،خوب گرفتار میکنن،آدما رسمشونه شاخه به شاخه میپرن،دل رو بیمار میکنن اما پرستار نمیشن.

گل من باغچه نو مبارک

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو

ازت 

دزدیده و به جاش یک زخم همیشه گی ، رو
قلبت هدیه
داده زل بزنی به جای اینکه لبریز کینه و نفرت
شی
حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز به دیواری 
تکیه بدی
که یک بار زیر آوار غرورش همه وجودت له 
شده
چقدر سخته تو خیالت ساعت ها با هاش حرف 
بزنی اما 
وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک 
گونه ها
تو خیس کنه اما مجبور بشی بخندی تا نفهمه که 
هنوز هم دوسش داری
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی 
و هزار 
بار تو خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب 
بگی گل من باغچه نو مبارک

نظرات 4 + ارسال نظر
یلدا دوشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:03

سلام وبلاگ نازی دارید. خیلی خیلی قشنگ بود موفق باشید

ندا دوشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 12:12

عالی بود حرف نداشت

ممنون و متشکرم از لطفت

مهساجون دوشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 14:45

دمت گرم باحالن نوشته هات

مرسی خانومی ممنون

arghavan دوشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 15:02

الهی بمیرم برات همین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد